อิซานากิ - อิซานามิ

     ตามความเชื่อถือในลิทธิชินโต เรื่องของ อิซานากิ และ อิซานมิ เกิดขึ้นหลังจากที่สวรรค์และพื้นโลกแยกออกจากความสับสนอนธการแผ่นฟ้าโค้งตังรองผืนดิน แยกเป็นสวรรค์ชัดเจน จากนั้นก็มีเทพต่าง ๆ เกิดขึ้นในสรวงสวรรค์มากมาย แต่เทพคู่สำคัญซึ่งเป็นต้นสงศ์ของชาวญี่ปุ่นคิอ เทพอินาซากิ แบะอิซานามิ เกิดขึ้นเป็นเทพคู่ที่แปด

    ทั้งสอง ..... อิซานากิ อิซานามิ มีชื่อเต็ม ๆ ว่า อิซานากิ โน มิโกโต และ อิซานามิ โน มิโกโต แปลว่า ชายที่น่าเคารพ และหญิงที่น่าเคารพตามลำดับ

    อิซานกิและอิซานามิ ได้รับคำสั้งให้สร้างเกาะญี่ปุ่นขึ้น ทั้งสองยืนอยู่บนสะพานลอยแห่งสวรรค์คนละข้าง ค่อย ๆ ลดปลายหอกศักดิ์สิทธิ์ประดับเพชรพลอยลงไปในทะเล แล้วกวนน้ำอย่างช้า ๆ ครั้นยกปลายหอกขึ้น น้ที่ติดอยู่กับปลายอาวุธนั้นก็หยดลง กลายเป็ยเกาะเป็นแผ่นดินแข็ง ๆ อันแรก เทพทั้งสองก็ลงไปพำนักกันบนเกาะแห่งนั้นสร้างเสาแห่งสวรรค์ขึ้น พร้อมกับประราชวังอันงดงาม

    อยู่มาจนวันหนึ่ง เทพทั้งสองก็เกิดตระหนักขึ้นว่าร่างกายของทั้งสองแตกต่างจากอีกฝ่ายโดยสิ้นเชิง เทพีอิซานามิกล่าวว่าร่างกายส่วนหนึ่งของเธอขาดหายไป และเทพอิซานากิก็กล่าวว่า ร่างกายส่วนหนึ่งของเขามีมากเกินไป

    อิซานากิว่า งั้นเราทั้งสองน่าจะเอาทั้งสองส่วนนี้มารวมกัน

    ว่าแล้วเทพทั้งสองก็เดินวนไปรอบเสาสวรรค์จนมาทันกัน

    อิซานากิก็เข้าร่วมกับอิซานามิดังที่ออกความเห็นแต่แรก ทันใดนั้นเอง อิซานามิก็ให้กำเนิดสัตว์อย่างหนึ่งที่รูปร่างพิกลพิการ เรียกว่า ฮิโรกุ เทพทั้งสองขว้างมันทิ้งลงทะเลทันที ต่างลงความเห็นกันว่า ที่เด็กเกิดมาไม่สมประกอบเป็นเพราะอิซานามิเป็นฝ่ายพูดก่อน ระหว่างที่ทั้งสองรวมร่างกัน เทพทั้งสองจึงเริ่มทำพิธีการให้กำเนินใหม่อีกครั้ง เริ่มต้นด้วยการเดินวนรอบเสาสวสรรค์ คราวนี้อิซานากิเป็นผู้พูดขึ้นก่อน

    คราวนี้อิซานามิก็ให้กำเนิดเกาะอื่น ๆ ของญี่ปุ่น ตามมาด้วยเทพและเทพีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเทพแห่งน้ำตก ภูเขา ต้นไม้ พืชพันธุ์ และสายลม แต่แล้วเมื่ออิซานามิให้กำเนินเทพแห่งไฟ คากัตซูชิ ร่างกายท่อนล่างของเธอกลับโดนไฟของเขาลวกจนบาดเจ็บสาหัส จนไม่อาจมีชีวิตต่อไป แต่แม้ในระหว่างที่เธอหายใจแผ่วลง กำลังจะสัมผัสกับความตายทุกขณะจิต อิซานมิยังคงให้กำเนิดเทพออกมาเรื่อย จนที่สุดร่างของเธอก็สลายไปสู่โยมะ ดินแดนแห่งความตาย

    อิซนากิก็ได้แต่มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความโศกสลด เทพบิดรเดินวนรอบ ๆ ศพของอิซานามิอย่างปวดร้าว เข้าร้องไห้จบแทบคลั่งน้ำตาที่หยดหยาบลงมากลายเป็นเทพอีกหลายองค์

    เข้ากลายเป็นผู้ให้กำเนินแทนคู่ชีวิตที่จากไป แม้ในขณะที่ไม่สามารถตัดใจจากเธอ ด้วยความแค้นที่มีต่อคากัตซูขิ ที่ทำให้อิซานามิต้องตาย เทพบิดาก็คว้าดาบยาวสิบคืบฟันคอเทพแห่งไฟที่เพิ่งเกิดจากเธอ เลือดของลูกเทะพุ่งกระจาย กลายเป็นวิฐฐาณอื่น ๆ ต่อไปอีก แต่ครั้งเมื่ออารมณืสงบลงได้บ้าง อิซานากิก็คิดจะไปตามเมียของเขาที่โยมะ

 

อิซานากิในแผ่นดินแห่งความตาย

    วิญญาณของอิซานามิล่องลอยไปสู่แผ่นดินแห่งความตาย ชั่วเวลาไม่นานเธอสร้างปราสาทไว้เพื่อเป็นที่อยู่ ยอมรับชะตากรรมของตนอย่างสงบ แต่อิซานากิก็ติดต่ทเธอไปถึงโยมะจนได้ เขาพบตัวเธอท่ามกลางความมืด ขอร้องให้เธอกลับไปสู่โลกมนุษย์เพื่อช่วยกันสร้างโลกให้เสร็จแต่อิซานามิปฏิเสธ บอกกับสามีว่าทุกอย่างสายไปเสียแล้ว

    อันที่จริงคือเธอได้กลืนกินอาหารในดินแดนแห่งความตายไปก่อนหน้า เธอจึงกลายเป็นคนของยมโลกที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง

    อิซานามิห้ามไม่ให้สามีตามมา แล้ววิ่งหนีเข้าไปในปราสาท

    อิซานากิไม่ยอมแพ้เขาพยาบามไขว่คว้าอิซานามิอย่างบ้าคลั่นแผ่นดินที่เต็มไปด้วยความมืดทำให้อิซานากิมองอะไรไม่ถนัด แต่เขาก็ยังพยายามวิ่งตามอิซานามิเข้าไปในห้องโถงใหย่ของปราสาทแห่งนั้นหักเอาซี่หลีที่ติดตัวมาจากปลายข้างซ้ายที่ถึงว่าเป็นด้านผู้ชายจุดไฟต่างคบเพลิง ทว่าแสงไฟทำให้เขาได้เห็นสิ่งที่คาดไม่ถึง

    เข้าเห็นอิซานามิเปลี่ยนร่างไป เธอไม่ใช่สาวงามคนเดิม แต่กลายเป็นซากศพ เนื่อหนังเริ่มเน่า ส่งกลิ่นตุ ๆ โชยเข้าจมูก ทั่วร่วมเต็มไปด้วยหนอนซอนไซ ทั้งยังมีเทพแห่งฟ้าร้องอีกแปดองค์ประทับในซากร่างของเธอ

    อิซานากิตกตะลึกพรึงเพริด ตาเบอกกว้าง เขารู้สึกซ็อกกับภาพตรงหน้า เธอไม่ใช้คนที่เขาเคยรักเคยหลงไหลอีก

    ความตกใจและความผิดหลังทำให้อิซานากิหันหลังวิ่งหนีกลับขึ้นมาบนโลกแทบจะในทันทีทันคลัน แต่อิซานามิซึ่งตกอยู่ในแผ่นดินแห่งความตายแห่งนั้น ได้มองภาพสามีวิ่งหนีตัวเองไปต่อหน้าต่อตา ความรู้สึกรักที่เคยมีอยู่เปลี่ยนเป็นความโกรธเกรี้ยว เธอสั้งให้ภูตร้าย (ซิโกเมะ) ยายแก่โหดเทพแห่งฟ้าร้องช่วยกันวิ่งตามอิซานากิ แต่ผู้เป็นสามีว่องไวกว่า เข้าวิ่งพลางถอดเสื้อคลุมตัวนอกขว้างลง บัดดลมันกลายเป็นต้นองุ่น ภูตร้ายส่วนหนึ่งหยุดกิน

    อิซานากิวิ่งต่อแต่ยังมีวิญญาณตามมาอีก เข้าคว้าไดเหวีสับที่ประดับไว้ตรงผลข้างขวาขว้างไปข้างหลัง บัดดลกลายเป็นหน่อไมเ วิญญาณอีกพวกที่ตามาหยุดกิน

    แต่อิซานากิก็ยังไม่พ้นอันตรายทีเดียว เพราะอิซานามิส่งกองทัพนับรบนรก 15,000 ตนเอ็นทัพสนุน หลังจะได้ตัวสามีไว้ในนรกด้วยกันแต่เทพบิดรซักดาบยาวสิบคืบของเขาออกกวัดแกง่งป้องกันตัวไปพลาง วิ่งไปพลาง จนพ้นมาได้เกือบหมด เหลือยายแก่โหลเพียงพวกเดียวที่มามาติดตามไม่เลิก จนกระทั้งจวนจะถึงเขตยอกของแผ่นดินแห่งความตาบ เขาเห็นต้นท้อทออกลูกอยู่สามใบ ก็ปลิดผลของมันทั้งหมดขว้างไปที่ยายแก่ ยายแก่จากแดนนรกก็หันหลังหนีกลับ

    อิซานากิ จึงออกปากสั้งกับต้นท้อว่า แต่นี้ต่อไป ต้นท้อมีหน้าที่ชวยมนุษย์ที่เคยช่วยเขามาแล้ว

    แต่การติดตามไม่ได้สิ้นสุดลงแค่ที่นานแก่หันหลังกลับ ณ เวลานี้ อิซานามิซึ่งได้กลายเป็นปิศาจไปโดยสมบูรณ์ยังคงไล่ล่าติดตามสามีไม่ลดละ อิซานากิไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่เพื่อให้ให้เมียของเขาตามมาได้จึงเอาหินก้องใหญ่ปิดเส้นทาง เป็นกาแยกโลกมนุษย์และโลกแห่งความตายอย่างสิ้นเชิง

    ทั้งอิซานากิและอิซานามิซึ่งยืนอยู่คนละข้างของหินก้องนั้นต่างคนต่างด่าทอกันด้วยความโกรธเกรี้ยว ในที่สุดอิซานามิจึงกล่างวาจาอาฆาตว่า เธอจะเป็นผู้พรากวิญญาณมนุษย์วันละหนึ่งพันคน อิซานากิได้ยินดังนั้นก็ตอบว่า เขาจะเป็นผู้ทำให้มนุษย์เกิดวันละหนึ่งพันห้าร้อยคนให้ได้ เพื่อให้ตำนวนเกิดกับจำนวนตาบสมดุล

    ในที่สุดของที่สุดเทพบิดรก็กล่างวาจาอตกหักกับน้องสาวผู้เป็นเมียด้วย คำนั้นถือว่าเป็นการหย่าขากจากกันเป็นครั้งแรกในโลก

    อิซานากิแสนจะเหนื่อยอ่อน เทพบิดรจึงชำระร่างกายในแม่น้ำเพื่อความบริสุทธิ์

    อากัฟกิริยาของเทพอิซานากิตั้งแต่เข้าถอดเสื้อผ้าจะกระทั้งผ้าตพลงถึงพื้น ทำให้เกิดเทพอีกหลายองค์ สุดท้ายเมื่ออาซานากิล้างหน้าเทพอมาเตระสุ ก็เกิดจากดวงตาข้างซ้าย ซูกิโยมะ เทพแห่งดวงจันทร์จากตาข้างขวา และซูซาโนะวู จากจมูก

    เทพบิดรตั้งใจจะแบ่งอาณาจักรของเขาออกเป็นสามส่วน ให้เทพทั้งสามปกครอง แต่ซูซาโนะสูกลับไม่พอใจการแบ่งสรรของพ่อเอาเลย